Robert Qafzezi, nje artist endacak
By zog on Wednesday, April 23 2008, 20:42;
- { Vështrim Kritik } - 31027 reads
Filed under: Artist shqiptar
Krijim artistik
Piktor
Për më shumë punë nga të tijat - Shkarkoni skedarin PDF që ndodhet i bashkëngjitur.
Rate this entry
5/5
- Note: 5
- Votes: 3
- Higher: 5
- Lower: 5
Piktorët e mëdhenj
Skënderbeu një trim shqiptar
Udhë - humbësi
Comments
pershendetje zog!
kisha kohe te degjoja te flitej per robert qafezezin. ishte padyshim nje nga artistet me te talentuar shqiptar te brezit te viteve 80. mund te na sjellesh me teper informacion per te? me se merret dhe nese ekziston ndonje faqe elekronike me punet e tij?
Pershendetje gjithashtu. Me thene te drejten kam disa muaj pa e pare, keshtuqe nuk di me se merret realisht. Por, ka mundesi te mos merret me pikture, perveç njefare kohe pergjate se ciles beri dhe disa pune, njeren prej te cilave e vendosa dhe ketu.
Nje profesor i liceut artistik Jordan Misja, Klement Zoraqi, kur takoi nje ish nxenesin e tij, qe tani ndodhej jashte shtetit, i shtroi pyetjen vetes ne lidhje me ate qe ne e quajme talent. Ngaqe te gjithe ata nxenes qe ai i vleresonte me talent, asnje nuk merrej me me pikture por me veprimtari te tjera me te cilat siguronin dhe buken e gojes. Ndersa nje nxenes te cilin ai e konsideronte pa talent, bile nje kohe kish keshilluar dhe prinderit e tij "t'i nderronin shkolle" qe te merrej me diçka me te dobishme (per veten dhe shoqerine), vazhdonte te pikturonte edhe pse pa kushte optimale jetese.
I shtyre nga kjo, them, qe talenti eshte me shume kryeneçesi (kembengulje) sesa gje tjeter. T'i provosh vetes qe ti vlen !? Ndoshta them eshte kjo.
zog, do te me duhet te debatoj paksa me ty.
talentet flejne brenda cdo njeriu. puna eshte se sa te afte jane ata qe u bie barra te evidentojne dhe kultivojne keto talente (ne kete rast profesoret e liceut), te zbulojne, te njohin dhe te pasurojne keto talente te mirefillta njerezore.
Klementin e njoh dhe e respektoj si artist dhe njeri. me metoden klasike, fryme-marrese, te vaket , te fjetur dhe monotone te soc-realizmit, qe kultivohej ne shkollat shqiptare, s'kisha asnje here marredhenie te mira.
ishte nje metode denigruese dhe vrasese e talentit. perpiqej t'i bente te gjithe te njejte (si ato xhinset e punetoreve shqiptare); shkaterronte cdo evidence fjalori personal artistik, dhe cdo shprehje origjinaliteti ne kendveshtrim. shume talente vdiqen ne keto shkolla, pikerisht sepse metoda e mesimdhenies ish vrastare ( iu mori frymen dhe u zhduku cdo deshire per te zbuluar te vertetat e tyre personale).
prandaj them se ajo cka quhej e "talentuar" nga konceptimet e mykura te petagogeve te liceut apo institutit, ishte shprehja e devotshmerise propagantistike qe shihnin tek filizat e rinj, per vazhdimin e parimeve te ndritura te diktatures se proletariatit ne art. asgje me teper.
sa per talentin, ai per mua eshte sperma e veprave te mevonshme artistike. talenti nuk do kembengulje. talenti lind bashke me ne, fle ne cdo qelize tonen. thjesht do ushqim, si lulet duan diellin e uje.
personaliteti artistik do kembengulje. pa kete te fundit, talenti vyshket e vdes.
megjithate gjurmet e talentit tone , gjenden ne veprat tona. duke iu rikthyer robert qafzezit. talenti i tij gjendet tek veprat e tij ( psh: "kur bien puplat", ishte nje veper teper interesante e filmit te animuar shqiptar).
T.M.
Ne fakt une talent konsideroj pikerisht personalitetin artistik, dhe jo ate qe ai "ka dore per pikture" ose ky tjetri "ka vesh per muzike".
zog per informacion apo per disinformacion...santana