Udhe pa fund… nen kupolen e qiellit blu, stolisur me nuancen jeshile te perziera me pigmentin e verdhe te diellit.
S te ngop.
Te mbush plot energji.
Qetsi e pakrahasueshme me asnje medikament.
Toke e kuqe,si qylim pasioni, shtruar dhe per atletiket e mia te vjetra.
Mirnjohje fatit.
Asnje gure, shkembij jo qe jo..., rruge qe spostohen vazhdimisht,… pa halt, me zgjon intensiv deshiren per te pare/prek nje shkemb, njekohesisht mallin per shkembijte tane te patundeshem shekullor.
U deshen kaq shume kilometra te ndieja vleren tende,Shkemb.
Parasysh mu cfaq nje vargnjerezish ne oborrin e nje shtepie prej balte e dege palmash aq e larte kjo, sa nje i rritur ta prek me floke tavanin. E cfare t i duhej ma e larte? Se mos tavani i kesaj shtepie do kishte ndonje dhampe eletrike varur. Ncuq, kjo do ishte e tepert ne komoditetin e ketyre viseve.
Sapo kishin varrosur dike ne fund-oborrin e shtepise. Lartesia e varrit kishte permasat e njetetretes se shtepise banuese.
Sy te medhenj, veshtrimi i te cileve ngjante me letren e bardhe. Pa asnje shkronje ne te, por qe pret pertueshem gjate ne qoshk per tu fut ne perdorim. Fytyrat me buze te fryra u drejtuan drejt makines dhe levizen duart ngathshem ne pershnetje.
Papritmas nga dera e shtepise prej balte e kuqe flake, drejtoi kurrizin nje nene e re (ndoshta 15-16vjece?)ne profil dukej bebin i saj qe e kishte lidhur mbas shpine me nje cope basme shumengjyreshe. Ne momentin e pare mu duk sikur ishte shtatzane dhe s po merrja vesht rrotullimin e kokes se saj. Mbasi qendroj perballe, ngjante si nje monument i ndertuar nga dora e nje skulptori te shquar. Tashme se shihja bebin e saj me. Pershendeti me dore duke bere disa hapa para, sikur donte te jepte nje mesazh. Buzeqeshja e saj ngjante si nje vullkan qe buron nga fundshpirti e perhapej ne fetyren e rrumbullaket diellshem, nga buzet e fryera u shpalosen dhembet si nje varg perlash te bardha. Nje shkelqim i pa deshifruar lexohej ne syte e saj.
Tablo Surreale. Zonja e re me bebin e porsalindur ne prag te shtepise si dhe varri ne fundoborrin. Shkurt e „presin“ rrugen nga jet-vdekja kto njerez(?!), me tha mendja, pa vetepyetur ate.